به گزارش "ورزش سه"، هنوز فصل 15-2014 هفته های آغازین را سپری می کرد که خوان گوتیرز ‏راز چند ماهه اش را فاش کرد؛ ابتلا به سرطان بیضه. او تحت شیمی درمانی قرار گرفته بود و در ‏خوشبینانه ترین حالت، این فصل برای او تمام شده به نظر می رسید.‏
البته اولین نشانه های بیماری در گوتیرز، یک سال و نیمه قبل بروز کرده بود. بعد از برخورد به باکاری ‏سانیا در دیدار مقابل آرسنال، درد مداوم در ناحیه بیضه باعث شد تا او به چندین پزشک مختلف مراجعه ‏کند و در نهایت مجبور به عمل جراحی و خارج کردن بیضه سمت چپ شد. به این ترتیب، هفته های ‏زیادی از فصل 14-2013 را از دست داد. در بازگشت به میادین، خبر بدتری دریافت کرد. نیوکاسل، ‏باشگاهی که به دلیل علاقه به آن، حتی بازی در لیگ 1 انگلیس را هم تجربه کرد، او در لیست مازاد قرار ‏داده بود. به این ترتیب، در ژانویه 2014 به طور قرضی راهی نوریچ سیتی شد.‏
با پایان فصل، بیماری شدیدتر از قبل برگشت. درد کبد و تورم غدد لنفاوی، گوتیرز را مجبور کرد تا تن به ‏شیمی درمانی بدهد. مانند بسیاری دیگر، او هم ترجیح داد در سکوت به مبارزه با این بیماری سخت ادامه ‏بدهد و به جز چند دوست صمیمی در تیم ملی آرژانتین، از جمله فابریتسیو کولوچینی، مارتین دمیکلیس، ‏گابریل هاینزه و اسکیل لاوتزی، کسی از بیماری او خبر نداشت.‏

تا اینکه در سپتامبر 2014، در یک مصاحبه تلویزیونی فاش کرد که به سرطان مبتلا شده است. دیدن ‏اثرات شیمی درمانی روی چهره او، بسیاری را غافلگیر کرد. گوتیرز که با موهای بلند و صورت اصلاح ‏نشده اش شناخته می شد، با سری تراشیده و صورتی بی مو مقابل دوربین نشسته بود. تنها لبخند همیشگی ‏اش، او را قابل شناسایی کرده بود.‏
اما روزهای سخت مبارزه با بیماری سپری شد و در روزهای آخر پاییز، گوتیرز بیمارستان را ترک کرد ‏اما هنوز کسی مطمئن نبود که او بتواند در این فصل بار دیگر برای نیوکاسل به میدان برود. اما سه ماه ‏بعد، گوتیرز با یک خالکوبی جدید، به میادین برگشت:" هنوز زنده ام، زنده تر از همیشه زندگی ام". دیدار ‏مقابل منچستریونایتد بازگشت او به زمین فوتبال بود اما هنوز دو ماه مانده بود تا آن پایان جادویی رقم ‏بخورد.‏

نیوکاسل بعد از چند فصل، بار دیگر در هفته پایانی خطر سقوط را احساس می کرد. آنها باید در خانه ‏مقابل وستهام قرار می گرفتند و کوچک ترین لغزش می توانست آنها را به دسته پایین تر بفرستد. نیمه اول ‏با تساوی بدون گل رسید و کابوس شکست احتمالی، همچنان در سنت جیمزز پارک دیده می شد. حتی وقتی ‏موسی سیسوکو در دقیقه 54 کلاغ ها را پیش انداخت، باز هم خیال هواداران راحت نشد. ‏
شاگردان سم آلاردایس در نیمه اول هم تا آستانه باز کردن دروازه نیوکاسل پیش رفته بودند و اگر درخشش ‏تیم کرول نبود، شاید رویای بقا خیلی زود از بین می رفت. با نزدیک شدن به دقایق پایانی، ضربات قلب ‏هواداران هم شدت می گرفت تا اینکه در دقیقه 85، آن لحظه جادویی رقم خورد.‏
پاس جک کولبک که گوتیرز رسید، هواداران نیم خیز شدند و ثانیه هایی بعد، سنت جیمزز پارک روی هوا ‏بود؛ ماموریت انجام شده بود. بازیکنی که در ابتدای فصل برای زنده ماندن می جنگید، حکم بقای نیوکاسل ‏را رقم زد؛ آن هم در آخرین بازی اش برای این تیم.‏
مدیران نیوکاسل قرارداد گوتیرز را تمدید نکردند و او باید در تابستان از این باشگاه جدا شود اما او برای ‏همیشه در یاد هواداران خواهد ماند؛ به عنوان جنگجویی که زنده ماند تا تیمش را زنده نگه دارد.‏